سیستم اعلام حریق متعارف
امروزه از سیستم های اعلام حریق به طور گسترده در ساختمان ها و اماکن مسکونی واداری و صنعتی استفاده می شود، تا در مواقع بروز آتش سوزی به موقع به ساکنین ساختمان اطلاع داده شود. با این کار خسارت های ناشی از حریق به حداقل می رسد و حتی الامکان از تلفات جانی جلوگیری می شود. با توجه به پیشرفت فناوری (تکنولوژی) در سال های اخیر، این سیستم ها از نظر ساخت و عملکرد قطعات، بسیار متحول شده اند. دراین فصل به بررسی سیستم های می پردازیم که در اکثر اماکن با توانایی حفاظت قابل قبولی مورداستفاده قرار می گیرند.
طراحی تامین و اجرای کلیه سیستم های اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر بر اساس استانداردهای اروپایی و آمریکایی صورت می پذیرد.
انواع سیستم های اعلام حریق
- سیستم های اعلام حریق متعارف Conventional Fire Alarm System
- سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر Addressable Fire Alarm System
- سیستم های اعلام حریق آنالوگ آدرس پذیر Analogue Addressable Fire Alarm System
- سیستم های اعلام حریق بی سیم Wireless Fire Alarm System
سیستم های اعلام حریق متعارف:
صفحه کنترل سیستم اعلام حریق دارای تعدادی لامپ منطقه می باشد.دلیل وجود مناطق در سیستم های اعلام حریق ، اعلام نسبی مکان حریق می باشد. که نکته بسیار مهمی برای تیم آتش نشانی می باشد.دانستن دقیق محل حریق به تعداد مناطق صفحه کنترل و تعدادمدار هایی که در ساختمان نصب شده اند بستگی دارد.صفحه کنترل سیستم های اعلام حریق متعارف دارای حداقل دو آژیر می باشند.هر کدام از مدار ها شامل یه دستگاه پایان خط می باشند که برای نظارت بر اهداف استفاده می شوند.
سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر:
اصول ردیابی و تشخیص سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر مشابه به سیستم های اعلام حریق متعارف می باشد به جز اینکه صفحه کنترل می تواند مشخص کند که دقیقا کدام ردیاب و یا نقطه تماس ، آژیر را آغاز کرده است.مدار ردیابی در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر به صورت حلقه ای سیم کشی شده اند و ظرفیت هر یک از حلقه ها تا128 المان می باشد.ردیاب سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر اساسا همان ردیاب های سیستم های اعلام حریق متعارف هستند با این تفاوت که در سیستم های آدرس پذیر هر ردیاب داری یک آدرس منحصر به فرد می باشد. آدرس در ردیاب ها به وسیله Dip Switches و صفحه کنترل برنامه ریزی شده اند برای نمایش اطلاعات مورد نیاز در زمانیکه یک ردیاب به خصوص شروع به کار می کند.
سیستم های اعلام حریق آنالوگی آدرس پذیر اغلب سیستم های اعلام حریق هوشمند خوانده می شوند و دارای نوع های بسیار متفاوتی می باشند که بر اساس پروتکل هایشان تشخیص داده میشوند. اساسا سیستم های اعلام حریق آناگوک آدرس پذیر بسیار پیچیده تر از سیستم های اعلام حریق متعارف و سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر هستند و همچنین قابلیت ترکیب کمتری با بیشتر امکانات دارند.
هدف اصلی این سیستم ها کمک برای جلوگیری از وقوع اشتباه آژیر خطر می باشد. بوسیله سیستم های اعلام حریق آنالوگ آدرس پذیر تا 128 دستگاه ورودی شامل: ردیاب دود ، نقطه تماس ، ردیاب حرارت ، مانیتورهای تماس و سایر دستگا های رابط را به یک حلقه ردیاب متصل کرد. علاوه بر 128 دستگاه ورودی تا 32 دستگاه خروجی شامل حلقه های صوتی ،ماژول امدادی ،ماژول تصویری نیز میتوانند متصل باشند. سیستم های اعلام حریق آنالوگی آدرس پذیر در مدل های 2،4،8 حلقه ای موجود می باشند که به معنای نظارت یک مکان بزرگ ازیک پنل تکی می باشد.
سیستم های اعلام حریق بی سیم:
سیستم های اعلام حریق بی سیم جایگزین بسیار موثری در تمامی زمینه ها و کاربرد ها برای سیستم های اعلام حریق سنتی می باشند. سیستم های اعلام حریق بی سیم دارای عملکرد مطمن و ایمن می باشند ، بوسیله کنترل ارتباطات رادیویی برای اتصال دستگاه ها و سنسور ها (ردیاب دود ،Call Points و…). یک مفهوم ساده که مزیت های بسیار یکتایی را فراهم می کند و یک سیستم کاملا آنالوگ قابل آدرس دهی تشخیص حریق بدون نیاز به سیم می باشد.